ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ΤΕΚΝΟΥ

Με αφορμή την με αριθμό 3/2023 διάταξη του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης, που διέταξε ιατρική πραγματογνωμοσύνη (έλεγχος DNA) επί αγωγής προσβολής πατρότητας εντολέα μας, παραθέτουμε μια σύντομη ανάλυση της διαδικασίας.

Αρχικά, το τέκνο που γεννιέται κατά την διάρκεια του γάμου ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες μετά τη λύση ή την ακύρωσή του τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα το σύζυγο της μητέρας.

Το τεκμήριο καταγωγής από γάμο είναι μαχητό και μπορεί να ανατραπεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ύστερα από την άσκηση αγωγής προσβολής πατρότητας.

Οι λόγοι προσβολής της πατρότητας είναι η μη σύλληψη από το σύζυγο ή η φανερή αδυναμία σύλληψης από το σύζυγο. Στην περίπτωση κυρίως της «μη σύλληψης από το σύζυγο» η απόδειξη του κρίσιμου γεγονότος της γονιμοποίησης ή μη του ωαρίου της γυναίκας από το σπερματοζωάριο του συζύγου της δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στα συνηθισμένα αποδεικτικά μέσα, αλλά θα πρέπει να πραγματοποιηθεί και πραγματογνωμοσύνη (αιματολογικές εξετάσεις, έλεγχος DNA κλπ).

Εάν ένας διάδικος, αρνηθεί να υποβληθεί στις πρόσφορες ιατρικές εξετάσεις που διατάξει το δικαστήριο, χωρίς να έχει ειδικούς λόγους υγείας, οι ισχυρισμοί του αντιδίκου λογίζονται αποδεδειγμένοι.

Νομιμοποιούμενα πρόσωπα:

Τα πρόσωπα που μπορούν να ασκήσουν την αγωγή προσβολής της πατρότητας είναι περιοριστικά: α) ο σύζυγος της μητέρας, β) ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου, γ) το τέκνο, δ) η μητέρα, ε) ο άνδρας με τον οποίο η μητέρα είχε σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης.

Προθεσμία:

α) για τον σύζυγο της μητέρας: ένα έτος αφ’ ότου πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε από αυτόν, και, σε κάθε περίπτωση, πέντε έτη από τον τοκετό. Ερμηνευτικά προκύπτει ότι απαιτείται, εκτός από τη γνώση του τοκετού και η γνώση των περιστατικών, από τα οποία προκύπτει ότι κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα η σύλληψη από το σύζυγο ήταν αδύνατη.

β) για τον πατέρα ή τη μητέρα του συζύγου, ένα έτος από τότε που πληροφορήθηκαν τον θάνατο του συζύγου (υιού τους) και την γέννηση του τέκνου,

γ) για το τέκνο, ένα έτος από την ενηλικίωσή του,

δ) για την μητέρα, ένα έτος από τον τοκετό ή εφόσον υπάρχει σοβαρός λόγος για την μη άσκηση της αγωγής προσβολής της πατρότητας κατά τη διάρκεια του γάμου, έξι μήνες αφότου λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος με τον σύζυγό της

ε) για τον άνδρα που συνδεόταν με τη γυναίκα, δύο (2) έτη μετά τον τοκετό.

Αποτελέσματα:

Σε περίπτωση που γίνει δεκτή η αγωγή προσβολής της πατρότητας του ανήλικου τέκνου:

- το τέκνο τότε χάνει την ιδιότητα ως γεννημένο σε γάμο, καταλύεται ο νομικός δεσμός μεταξύ τέκνου και τεκμαιρόμενου πατέρα αναδρομικά από την γέννηση του

- το τέκνο παύει να φέρει το επώνυμο του τεκμαιρόμενου πατέρα

- η γονική μέριμνα του συζύγου καταργείται για το μέλλον

- το δικαίωμα διατροφής παύει αναδρομικά

- το κληρονομικό δικαίωμα και το δικαίωμα νόμιμης μοίρας καταργείται αμοιβαία

- σε περίπτωση που η αγωγή προσβολής της πατρότητας ασκείται από τον τρίτο, η επιτυχής έκβασή της επέρχεται αυτοδίκαιη δικαστική αναγνώριση του τέκνου με όλες τις έννομες συνέπειες που κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης:

ΔΙΑΤΑΞΗ 3:2023 ΜΠΡΩΤΚΑΤΕΡΙΝΗΣ.pdf

Λήψη PDF • 42KB

Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας

τηλεφωνικά (+30) 210 64 22 550

ή μέσω της πλατφόρμας: https://www.karakasilioti.com/κλειστε-ραντεβου