ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Με τις υπ’αριθμ. 15 και 16/2024 αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου αναγνωρίστηκαν ως έγκυρες και εμπρόθεσμες οι δηλώσεις αποποίησης κληρονομιάς της εντολέως μας.

Συγκεκριμένα, η εντολέας μας έλαβε δύο ατομικές ειδοποιήσεις χρεών που της είχαν καταλογιστεί από τη ΔΟΥ Αγρινίου ως κληρονόμου συγγενών της, των οποίων το θάνατο αγνοούσε. Αμέσως προέβη σε δηλώσεις αποποίησης, τις οποίες κατέθεσε στην αρμόδια ΔΟΥ, που όμως αρνήθηκε την ανάκληση των πράξεων, θεωρώντας τις αποποιήσεις εκπρόθεσμες.

Αναλαμβάνοντας την υπόθεση, καταθέσαμε άμεσα, ένεκα και των σύντομων προθεσμιών, αγωγές για την αναγνώριση της εγκυρότητας των δηλώσεων αποποίησης, οι οποίες έγιναν δεκτές, δικαιώνοντας την εντολέα μας και απαλλάσσοντάς την από χρέη κληρονομιών πέραν των 20.000 ευρώ.

Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για την αποποίηση της κληρονομιάς εκκινεί από την γνώση της επαγωγής και του λόγου της, γνώση δηλαδή αφενός του θανάτου και αφετέρου του λόγου για τον οποίο κάποιος καθίσταται κληρονόμος.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου: «Η αποποίηση συνιστά μονομερή δικαιοπραξία, η οποία είναι ανεπίδεκτη οποιασδήποτε αίρεσης ή προθεσμίας, χάριν της ασφάλειας των συναλλαγών (άρθρο 1851 εδ. β'ΑΚ) και η σχετική δήλωση γίνεται ενώπιον του γραμματέα του δικαστηρίου της κληρονομιάς (άρθρ. 812 ΚΠολΔ), μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών (με τη διαφοροποίηση του άρθρου 1847 παρ. 2 ΑΚ), που αρχίζει από τότε που ο κληρονομούμενος έλαβε γνώση της επαγωγής και του λόγου αυτής (ΑΠ 725/2014, ΑΠ 1087/2011, ΑΠ 1211/2008). Από την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας αποποίησης τεκμαίρεται αμαχήτως από το νόμο (άρθρ. 1850 εδ. β ΑΚ) η αποδοχή της κληρονομιάς. Γνώση της επαγωγής, ως γεγονός της έναρξης της τετράμηνης προθεσμίας, νοείται η γνώση από τον κληρονόμο του θανάτου του κληρονομούμενου, γνώση δε του λόγου επαγωγής συνιστά η εκ διαθήκης ή κατά την εξ αδιαθέτου διαδοχή κλήση του κληρονόμου στην κληρονομιά. Έτσι, γνώση της επαγωγής υπάρχει όταν ο κληρονόμος έχει βασίμως πληροφορηθεί την ύπαρξη των πραγματικών και νομικών προϋποθέσεων, η συνδρομή των οποίων επιφέρει την απ' αυτόν, αυτοδίκαιη κτήση της κληρονομιάς. Μόνον η γνώση του θανάτου του κληρονομούμενου δεν αρκεί, αλλά απαιτείται η γνώση και εκείνων των περιστατικών που απετέλεσαν τους αναγκαίους νομικούς όρους για την κλήση του κληρονόμου στην κληρονομιά του αποβιώσαντος,όπως λ.χ. η ανυπαρξία διαθήκης και η, πλησιέστερη άλλων, συγγενική σχέση του με τον κληρονομούμενο. Τα περιστατικά αυτά δυνατόν να είναι και μεταγενέστερα του θανάτου του κληρονομούμενου (λ.χ. έκπτωση του προπορευομένου κληρονόμου). Πριν από τη γνώση και των περιστατικών αυτών, η προθεσμία αποποιήσεως δεν αρχίζει και τούτο γιατί, ναι μεν ο χρόνος επαγωγής σε κάθε περίπτωση ανάγεται πλασματικώς στο χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου, οποτεδήποτε και αν συμπληρώθηκαν τα γεγονότα που συνιστούν την επαγωγή, όμως το πλάσμα της διατάξεως του άρθρου 1711 εδ. β' ΑΚ είναι αποτέλεσμα των μεταγενεστέρων αυτών γεγονότων, τα οποία ως συμπληρωματικά της επαγωγής πρέπει να γνωρίζει ο καλούμενος στην κληρονομιά, για ν' αρχίσει να τρέχει η προθεσμία της αποποιήσεως. Εξάλλου, όταν πρόκειται για εξ αδιαθέτου διαδοχή, οπότε η συγγενική σχέση μεταξύ κληρονόμου και κληρονομούμενου είναι από την αρχή δεδομένη και γνωστός στον κληρονόμο ο χρόνος του θανάτου του κληρονομούμενου, η τετράμηνη προς αποποίηση προθεσμία αρχίζει κατά κανόνα (εκτός συνδρομής μεταγενέστερων της επαγωγής γεγονότων, όπως έκπτωση του προηγουμένου. αποποίηση κ.λ.π.) από τότε που ο κληρονόμος έλαβε γνώση του θανάτου του κληρονομούμενου συγγενούς του. Όταν ο κληρονόμος αποποιηθεί νομίμως και εμπροθέσμως την επαχθείσα σε αυτόν κληρονομιά, θεωρείται η προς τον αποποιηθέντα επαγωγή ότι δεν έγινε και η κληρονομιά επάγεται σ' εκείνον, ο οποίος θα καλούνταν αν ο αποποιηθείς δε ζούσε κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου (άρθρ. 1856 ΑΚ). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η προθεσμία της αποποίησης της κληρονομιάς στη μερίδα εκείνου που αποποιήθηκε δεν αρχίζει από τη γνώση του θανάτου του κληρονομούμενου, αλλά από τη γνώση της αποποίησης του προηγουμένου κληρονόμου και της εξαιτίας αυτής κλήσης του κληρονόμου, διότι στην περίπτωση αυτή η επαγωγή της κληρονομιάς συνδέεται με γεγονότα μεταγενέστερα του θανάτου του κληρονομούμενου (αποποίηση). Και ναι μεν και πάλι κατά πλάσμα του νόμου ο χρόνος επαγωγής ανατρέχει στο χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου σαν να μην υπήρχε εκείνος που αποποιήθηκε, όμως, όπου ο νόμος απαιτεί για κάποια νομική ενέργεια γνώση της επαγωγής εννοεί και τα μεταγενέστερα αυτά γεγονότα προ της γνώσεως των οποίων η προς αποποίηση προθεσμία δεν αρχίζει (ΑΠ 1534/2011, ΑΠ 1570/2010, ΑΠ 424/2005, ΑΠ 493/2003. ΑΠ 426/2002, Μπαλής Κληρονομικόν Δίκαιον Έκδοση 5η §§14 και 168 αριθμ. 4)».

Ακολουθεί το κείμενο των αποφάσεων:

Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας

τηλεφωνικά (+30) 210 64 22 550

ή μέσω της πλατφόρμας:

Κλείστε ραντεβού

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ: ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Πρόσφατες αναρτήσεις

Comentários