ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΟ ΔΙΚΑΙΟ: ΧΡΗΣΙΚΤΗΣΙΑ ΕΠΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ (ΑΠΟΘΗΚΗΣ)

Με την 6492/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τμήμα εμπραγμάτου) απερρίφθη η αγωγή εργολάβου εναντίον εντολέα μας, κάνοντας δεκτούς όλους τους ισχυρισμούς μας και δικαιώνοντας την εντολέα μας, η οποία χρησιμοποιούσε από το έτος 1989 την επίδικη αποθήκη, θεμελιώνοντας κυριότητα βάσει χρησικτησίας.

Η απόφαση αυτή, πέραν του ιστορικού και των αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον επί των νομικών ζητημάτων που θίγει, ενώ αξιοσημείωτη είναι η ταχύτητα έκδοσής της, μόλις 22 ημέρες από τη συζήτηση.

Επί του ιστορικού, στις 16/10/1989 υπεγράφη συμβόλαιο αγοραπωλησίας διαμερίσματος, στο οποίο δεν γίνεται καμία αναφορά στην αποθήκη. Ωστόσο, μεταξύ του εργολάβου, των οικοπεδούχων, της εναγομένης και του συζύγου της είχε προφορικά και άτυπα συμφωνηθεί να μεταβιβαστεί σε αυτούς και η ως άνω αποθήκη, η αξία της οποίας είχε ενσωματωθεί στο καταβληθέν από την εναγομένη και τον σύζυγό της τίμημα. Την ημέρα του συμβολαίου αγοραπωλησίας παραδόθηκαν στην εναγομένη και τον σύζυγό της τα κλειδιά του διαμερίσματος και της αποθήκης.

Βάσει των αποδεικτικών μέσων που με επιμέλεια συλλέξαμε και προσκομίσαμε (φωτογραφίες, συνομιλίες μέσω facebook/messenger, ένορκες βεβαιώσεις) το Δικαστήριο οδηγήθηκε στην κρίση ότι από το έτος 1989 και έπειτα η εναγομένη με τον σύζυγό της, ο οποίος απεβίωσε το έτος 2015 ασκούσε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να ασκεί πράξεις νομής διανοία κυρίου επί της αποθήκης αυτής, επιβλέποντάς την, αποθηκεύοντας σε αυτή τα πράγματά της, διατηρώντας τη κλειδωμένη και κρατώντας η ίδια τα κλειδιά αυτής και εξοπλίζοντάς την με ράφια.

Αντιθέτως, καμία από τις επικαλούμενες στην αγωγή πράξεις νομής του αντιδίκου μας δεν αποδείχθηκε, ο οποίος το μόνο που έπραττε ήταν να δηλώνει στην εφορία την κυριότητα της αποθήκης και το έτος 2015 να στραφεί δικαστικά εναντίον των οικοπεδούχων για να αναγνωριστεί η κυριότητά του επί των έξι αποθηκών και να διορθωθεί η πρώτη εγγραφή στα Κτηματολογικά Βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Ζωγράφου. Το δεδικασμένο της τελεσίδικης όμως αυτής απόφασης δε δεσμεύει και την εναγομένη καθώς αυτή δεν ήταν διάδικος στη δίκη επί της οποίας εκδόθηκε (ΜΠΡοδ 157/2019, ΤΝΠ Νόμος).

Κρίθηκε δε, ότι μόνη η υποβολή δηλώσεων ενώπιον των φορολογικών αρχών και των επιτροπών κατά την κτηματογράφηση στο πλαίσιο του Εθνικού Κτηματολογίου δεν αποτελεί πράξη νομής αν αυτή δε συνδυάζεται, όπως εν προκειμένω δε συνδυάζεται, και με άλλες πράξεις νομής (ΑΠ 1079/2019, ΑΠ 658/2016, ΤΝΠ Νόμος).

Τέλος, το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψην ένορκη βεβαίωση του αντιδίκου λόγω μη εμπρόθεσμης κλήτευσης και συγκεκριμένα λόγω μη ολοκλήρωσης των διατυπώσεων θυροκόλλησης (παράδοση στο αστυνομικό τμήμα, αποστολή συστημένου) πριν από 2 τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες από τη λήψη της ένορκης βεβαίωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε μαζί μας

τηλεφωνικά (+30) 210 64 22 550

ή μέσω της πλατφόρμας: https://www.karakasilioti.com/κλειστε-ραντεβου

Ακολουθεί το κείμενο της απόφασης:

6492_2023 ΜΠρΑθ.pdf

Λήψη PDF • 156KB